Już późną jesienią rozpoczynają budowę gniazd. Jedne pary budują nowe gniazda, inne poprawiają stare, donosząc gałęzie. Ta ogromna konstrukcja, osiągająca nawet do 4 m wysokości i 2,5 m średnicy, umieszczona jest najczęściej na starych sosnach lub bukach, zwykle w pobliżu wód, nad którymi bielik poluje.

Styczeń i luty to czas intensywnych toków bielików. W scenerii iskrzącego mrozu i prószącego śniegu pary odbywają podniebne zaloty. To niezwykły spektakl. Niekiedy tokowe loty połączone są z powietrznymi akrobacjami. Ptaki wzbijają się wysoko nad gniazdo, by po chwili rzucić się wir, wykonując tzw. „młynek”.

Niebawem w gnieździe pojawią się jaja (zwykle 2-3 sztuki). Ich wysiadywanie to głównie rola samicy. W ciągu dnia kilkakrotnie zmienia ją samiec. W nocy wysiaduje tylko samica, a partner przebywa w pobliżu gniazda.

Bielik to jeden z tzw. ptaków strefowych. W celu ochrony jego ostoi wyznacza się wokół gniazda strefy ochronne. Są to obszary, które przez cały rok (strefy ochrony całorocznej) lub w okresie lęgowym (strefy ochrony okresowej) zabezpieczają ostoję przed wszelkimi formami działalności ludzkiej.

Strefa ochrony całorocznej dla bielika obejmuje wydzielenia w promieniu do 200 metrów od gniazda, strefa ochrony okresowej do 500 metrów. W tym obszarze gospodarka leśna jest całkowicie podporządkowana rytmowi życia ptaków.

Termin ochrony okresowej bielika rozpoczął się już 1 stycznia i potrwa do końca lipca. W tym okresie zapewnia się tym ptakom spokój potrzebny do wyprowadzenia młodych. W strefach ogranicza się prowadzenie czynności mogących powodować niepokojenie ptaków oraz przekształcenie ich siedliska. Zabrania się w nich wycinania drzew lub krzewów, dokonywania zmian stosunków wodnych oraz wznoszenia obiektów, urządzeń i instalacji. W strefach nie mogą przebywać osoby postronne. Na ewentualne odstępstwa od obowiązujących w ostoi zakazów, może zezwolić regionalny dyrektor ochrony środowiska.

Bielik FILM

Bielik FILM