Jest to piękna płaskorzeźba św. Jana Gwalberta, patrona leśników, strażaków i wszystkich ludzi pracujących w lesie.

W 1951 roku pod jego opiekę brać leśną oddał Papież Pius XII. Jan Gwalbert urodził się w 995 roku we Florencji. Kiedy zabito jego brata, postanowił dokonać zemsty. Jednak pod wpływem błagania mordercy o litość przebaczył zbrodniarzowi i zmienił postawę życiową.

Jan Paweł II w lipcu 1987 roku w Dolomitach podczas homilii wygłoszonej dla leśników
w następujących słowach przypomniał postać patrona: "(...) za sprawą tajemniczego działania łaski dał heroiczne świadectwo cnoty przebaczenia i poświęcił się Bogu w życiu kontemplacyjnym (...) w zaciszu Vallombrosa, gdzie założył wspólnotnę monastyczną benedyktów (...) Jak podają najdawniejsze świadectwa, Jan Gwalbert, wierny zawołaniu "Módl się i pracuj", wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się leśnemu zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw" ("L'Osservatore Romano" 8, 1987).

Leśnicy starają się troszczyć o pamięć o św. Janie Gwalbercie i jego nauce. Dlatego też wizerunek tego świętego coraz częsciej można spotkać na ustawianych w lesie kapliczkach.
Na terenie nadleśnictw RDLP w BIałymstoku kapliczki poświęcone św. Janowi Gwalbertowi możemy spotkać m.in. w Supraślu czy Czarnej Białostockiej. Jego wspomnienie obchodzone jest 12 lipca.