Wydawca treści
Historia RDLP w Szczecinie
Historia RDLP w Szczecinie
Historia polskiej administracji leśnej na ziemiach północno-zachodniej Polski liczy już blisko 95 lat. Początkowo lasy Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie zarządzane były przez Dyrekcję Lasów Państwowych Okręgu Lubuskiego z siedzibą w Gorzowie Wlkp., którą powołano 10 lipca 1945 roku. Ówczesna Dyrekcja Lasów Państwowych działaniem swym obejmowała 560 tys. ha powierzchni lasów, nadzorując pracę 68 nadleśnictw, 1 gospodarstwa rybnego i 30 tartaków.
Z dniem 1 stycznia 1951 roku wyodrębniony został Szczeciński Okręg Lasów Państwowych prowadzący działalność gospodarczą na obszarze około 330 tys. ha, początkowo z siedzibą w Gorzowie Wlkp., a od 1 sierpnia 1953 roku, z siedzibą w Szczecinie. W latach 1950-1959 w ramach Okręgu działały Rejony Lasów Państwowych prowadzące gospodarkę leśną przy pomocy wchodzących w ich skład nadleśnictw. Z dniem 1 października 1955 roku Szczeciński Okręg Lasów Państwowych przejął z ekspozytury Państwowej Centrali Drzewnej całokształt czynności związanych z prowadzeniem składnic i bindug oraz spedycją i skupem surowca drzewnego. Od 1 lipca 1959 roku, po zlikwidowaniu Rejonów LP
i usamodzielnieniu wchodzących w ich skład nadleśnictw, były Szczeciński Okręg Lasów Państwowych zaczął działać pod nazwą Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Szczecinie (OZLP). W skład OZLP w Szczecinie wchodziło w tym czasie 46 nadleśnictw, 4 zespoły składnic, 3 ośrodki remontowo-budowlane i ośrodek transportu leśnego, działające według zasad pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego. W latach 1970-1972 wypracowano nowy model organizacyjny nadleśnictwa, polegający na utworzeniu dużego nadleśnictwa działającego na powierzchni około 25 tys. ha, z wprowadzeniem specjalistycznych służb w zakresie zagospodarowania lasu, użytkowania lasu, w oparciu o brygadowy system pracy, stworzenia funkcjonalnego zaplecza technicznego, specjalistycznych stanowisk pracy ds. transportu, budownictwa, planowania i ekonomiki oraz spraw pracowniczych i innych. Model ten z małymi poprawkami został przyjęty do stosowania w całym kraju, a wprowadzenie go w OZLP Szczecin doprowadziło do podporządkowania Zarządowi (wg stanu na 01.01.1974 r.) 19 nadleśnictw, zespołu składnic, ośrodka transportu leśnego i ośrodka remontowo-budowlanego. Z dniem 1 lipca 1975 roku połączono Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych Szczecin z Okręgowym Zarządem Lasów Państwowych Szczecinek – tworząc Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych z siedzibą w Szczecinku. Taki stan organizacyjny utrzymywał się przez dwa i pół roku. Z dniem 1 stycznia 1978 roku reaktywowano Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Szczecinie i powierzono mu działanie na powierzchni 714 tys. ha, położonej w ponad 91% w granicach administracyjnych województwa gorzowskiego i szczecińskiego. W skład Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych wchodziło wówczas 30 nadleśnictw, 2 zespoły składnic, 2 ośrodki transportu leśnego i ośrodek remontowo-budowlany. Z dniem 1 stycznia 1980 roku utworzono drugi ośrodek remontowo-budowlany. Od 1 stycznia 1979 roku w wyniku regulacji granic Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Szczecinie działał na powierzchni 670 tys. ha, położonej w granicach województwa gorzowskiego i szczecińskiego.
Z dniem 1 stycznia 1992 roku weszła w życie nowa Ustawa o lasach, która zmieniła sytuację prawną jednostek Lasów Państwowych. Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Szczecinie zmienił nazwę na Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Szczecinie (RDLP), która straciła osobowość prawną, przestała być przedsiębiorstwem wielozakładowym i podobnie jak Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych i nadleśnictwa – będąc państwową jednostką organizacyjną – stała się reprezentantem Skarbu Państwa w zakresie zarządzanego mienia.
W wyniku różnych przekształceń z końcem 1991 roku w obrębie RDLP
w Szczecinie znajdowało się 30 nadleśnictw. W okresie lat 1992-1996 utworzono następnych 5 nadleśnictw: w Choszcznie, w Krzeszycach (które z czasem zmieniło nazwę na Nadleśnictwo Lubniewice), w Sulęcinie, w Różańsku i w Strzelcach Krajeńskich.
W latach 1992-2009 likwidowano zakłady. Najwcześniej, gdyż już z końcem kwietnia 1992 roku, zlikwidowano Ośrodek Remontowo-Budowlany LP w Gorzowie Wlkp. z siedzibą w Łupowie, przekazując majątek, prawa i obowiązki Ośrodkowi Remontowo-Budowlanemu w Stargardzie Szczecińskim. Z końcem listopada 1995 roku zlikwidowano Ośrodek Remontowo-Budowlany LP w Stargardzie Szczecińskim, a z końcem lipca 1997 roku został zlikwidowany Ośrodek Transportu Leśnego w Stargardzie Szczecińskim. Z końcem czerwca 2009 roku zlikwidowano Zespół Składnic Lasów Państwowych w Gorzowie Wlkp. poprzez połączenie
z Zespołem Składnic LP w Stargardzie Szczecińskim.
Obecnie na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie funkcjonuje 35 nadleśnictw, Ośrodek Transportu Leśnego w Gorzowie Wielkopolskim i Zespół Składnic Lasów Państwowych w Stargardzie.
Najnowsze aktualności
„Wybrane karty z historii Nadleśnictwa Bolewice”.
„Wybrane karty z historii Nadleśnictwa Bolewice”.
Zdjecie przedstawia uczestników spotkania promocyjnego publikacji.
Zdjęcie przedstawia siedzących gości na sali konferencyjnej.
Zdjęcie przedstawia okładkę książki.
Nadleśnictwo Bolewice (RDLP w Szczecinie) wydało publikację pt.: „Wybrane karty z historii Nadleśnictwa Bolewice. Wydanie drugie rozszerzone”.
Pierwsze opracowanie wydane zostało z okazji 170-lecia nadleśnictwa i spotkało się z dużym zainteresowaniem ze strony osób związanych z regionem i pracą w lasach.
Udało się nam zgromadzić dodatkowy materiał i przygotować nowe rozdziały dotyczące, m.in. najnowszych zdarzeń realizowanych w ramach gospodarki leśnej, leśnych mogił w leśnictwie Węgielnia, miejsca pamięci w Bolewicku, wojny granicznej i granicy w okolicach Bolewic, powojennych wspomnień nadleśniczego Nadleśnictwa Lewice. Wzbogaciliśmy je o historyczne wycinki z gazet dotyczące nadleśnictwa oraz o krajoznawcze walory tego obszaru – mówił dr inż. Grzegorz Gaczyński, nadleśniczy Nadleśnictwa Bolewice. Historia naszego nadleśnictwa i terenów na którym ono powstało, to zawiły, trudny i niejednokrotnie tragiczny splot losów dwóch narodów polskiego i niemieckiego, żyjących na pograniczu oraz losów osadników różnych narodowości, sprowadzonych na te ziemie by je zagospodarować. Najnowsza historia tych terenów spowodowała, że miejsca, w których dawni mieszkańcy żyli i uprawiali ziemię, niejednokrotnie po wykarczowaniu lasu i osuszeniu terenu, obecnie w dużej części znów porasta las. Historia zatem zatoczyła koło – dodaje.
Spotkanie promujące drugie wydanie monografii odbyło się w Bolewicach 24 listopada br. Poszczególne, nowe rozdziały publikacji prezentowali ich autorzy. Całość wzbogacił koncert muzyczny. Obecny na spotkaniu dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie Andrzej Szelążek mówił, iż – bardzo istotne jest gromadzenie materiałów, ich utrwalanie, między innymi poprzez takie wydawnictwa jak „Wybrane karty z historii Nadleśnictwa Bolewice” i ich przekazywanie następnym pokoleniom. To ważne aby ocalić od zapomnienia zarówno informacje o gospodarce leśnej, ludziach pracujących w lasach, jaki i o otoczeniu w którym leśnicy żyli i żyją obecnie. Dlatego też wydana publikacja ma dużą wartość – dodał.
Wśród przybyłych na spotkanie osób byli, m.in. starosta nowotomyski Andrzej Wilkoński, wicestarosta powiatu międzychodzkiego Waldemar Górczyński, wójt Gminy Pszczew Józef Piotrowski, dyrektor Ośrodka Kultury Leśnej w Gołuchowie Ewa Jedlikowska, komendant Powiatowej Policji w Nowym Tomyślu Mirosław Gogołek, nadleśniczowie z sąsiednich nadleśnictw, przedstawiciele lokalnych samorządów i organizacji, szkół i ośrodków kultury oraz byli i obecni pracownicy Nadleśnictwa Bolewice.
Tekst: J. Sojka
Fot. J. Kozłowski
