Asset Publisher
Psie zaprzęgi
Błękitne niebo. Wzdłuż drogi stoją rzędy drzew w białych czapach. Spod płóz sanek, ciągniętych przez dwie pary puszystych psów, pryskają w górę kawałki zmrożonego śniegu. Człowiek stojący na sankach krzyczy w niezrozumiałym języku. To nie jest obrazek z dalekiej Laponii, ani ekranizacja książki Jacka Londona, ale coraz częstszy widok w naszym kraju.
Psie zaprzęgi, bo tak należy nazywać dyscyplinę oficjalnie zarejestrowaną przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, zdobywają w Polsce coraz większą popularność. I nie chodzi tutaj tylko o profesjonalistów zrzeszonych w klubach i biorących udział w zawodach na całym świecie, ale o ludzi, którzy kochają psy, ruch i przyrodę, a traktujących ten sport jako rekreację jest coraz więcej. Szczególnie, że to doskonały sposób na spędzenie wolnego czasu w lesie, ze swoimi czworonogami.
Bieszczady - stolicą
Choć polskie zimy charakterem odbiegają od tych z Północy, to i w naszym kraju z powodzeniem można jeździć psimi zaprzęgami. Świadczyć o tym mogą nie tylko sukcesy polskich maszerów (maszer to osoba prowadząca zaprzęg) w zawodach Pucharu Świata, Mistrzostw Świata, czy Europy, ale i coraz większa liczba takich imprez organizowana u nas.
Mało który region nadaje się do tego tak dobrze jak polskie góry. Stolicą sportów zaprzęgowych są Bieszczady, nazywane polską Alaską. Od dziesięciu lat w Baligrodzie odbywają się zawody o nazwie „W Krainie Wilka", są też nieco młodsze: „W Krainie Żubra" - w Lutowiskach i „W Kresowej Krainie" w okolicach Lubaczowa. Przyciągają coraz większe rzesze spragnionych rywalizacji zawodników, ich czworonogów oraz widzów. – Z roku na rok zwiększa się popularność tej dyscypliny - mówi Andrzej Ratymirski, założyciel i prezes rzeszowskiego Klubu Sportowego Psich Zaprzęgów „Nome", który od wielu lat jest współorganizatorem zawodów. – Niektórzy, by kibicować, przyjeżdżają nawet z odległych miejscowość.
Bieszczadzkim zawodom kroku stara się dotrzymać Polana Jakuszycka, gdzie co roku gości „Husqvarna Tour". – Nasza impreza jest bardzo widowiskowa – mówi Zyta Bałazy, nadleśniczy Nadleśnictwa Szklarska Poręba, po terenach którego przebiega większość tras. – Ale i w Górach Izerskich jest pięknie.
Zawody psich zaprzęgów promują dyscyplinę, poszczególne regiony Polski i jej przyrodę, integrują lokalne społeczności. Pętle tras przebiegają przez ośnieżone grzbiety gór i lasy. W ich wytyczaniu i organizowaniu zawodów często biorą udział nadleśnictwa. – Psim treningom służą akurat nieczynne drogi i szlaki zrywkowe. Na naszym terenie, ze względu na różnorodne formy ochrony przyrody, ciężko jest wyznaczyć stałe trasy. Organizatorzy co roku muszą uzgadniać ich przebieg i otrzymywać stosowną opinię od Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska – tłumaczy pani nadleśniczy.
Na sankach przez jezioro
Zaprzęgi to świetny sposób na oryginalną rekreację. – Psy dają doskonałą możliwość obcowania z przyrodą – mówi Jarosław Kemuś, leśniczy, właściciel ośmiu czworonogów rasy husky. Na co dzień kieruje szkółką w Doręgowicach (Nadleśnictwo Lutówko) i dużo czasu spędza w terenie. Twierdzi jednak, że uczuć, które towarzyszą powożeniu zaprzęgiem nie da się porównać z żadnymi innym. Dzikość psów idealnie komponuje się z naturą.
Chociaż mieszka na Pojezierzu Kaszubskim słynącym z łagodnych zim, nie ma problemów ze znalezieniem terenów nadających się do jazdy. – Można też jeździć po powierzchni jezior skutych lodem – tłumaczy. Nocleg przy kilkunastostopniowym mrozie w towarzystwie dziesięciu psów to niesamowite przeżycie. – Człowieka otacza cisza niekiedy tylko przerywana ich tajemniczym wyciem. Wracając z takiej wycieczki, czuję się, jakbym wracał z dalekiej północnej wyprawy – dodaje.
Pasjonaci zaprzęgów podkreślają, że ten sport jest bardzo mocno związany z lasem. Magda Lupakowa jest leśniczką. O psim zaprzęgu marzyła od dzieciństwa, które spędziła w górskiej leśniczówce. – Od najbliższych sąsiadów dzieliły nas trzy kilometry. Zimą widać było świeże ślady wilków. Do tego pokochałam książki przygodowe, szczególnie Londona – wspomina. - Otoczenie sprawiło, że powstało marzenie. Spełniłam je kilkadziesiąt lat później.
Jarosław Kemuś i Andrzej Ratymirski najchętniej trenują w lesie. – Nie wyobrażam sobie jazdy gdzie indziej – mówi pan Jarosław. Jako leśnik postrzega jednak kwestię wjazdu zaprzęgiem do lasu wieloaspektowo. – Powinniśmy powiadomić o tym zamiarze gospodarza terenu, najczęściej leśniczego – tłumaczy. – Dowiemy się wtedy kiedy i gdzie będziemy mogli poruszać się po lesie bezpiecznie.
Maszer, sled i stake-out
Przygodę z zaprzęgami należy zacząć od psa. – Ktoś mądry powiedział, że huskyego się albo w ogóle nie ma, albo ma się ich kilka – mówi z uśmiechem pan Jarosław. Dlatego należy się przygotować na to, że stadko szybko się powiększy. Właściciele psów zwracają uwagę na to, że przed kupnem pierwszego, należy daną rasę poznać, pojechać na zawody, do hodowli, spotkać się z właścicielem zaprzęgu. Należy pamiętać, że psy to nie rzeczy, które można odstawić na bok. Pani Magdalena zwróciła się po poradę do wicemistrzyni świata. – Nauczyła mnie wszystkiego, przede wszystkim właściwego użycia sprzętu. Wiele też dowiedziałam się pracując podczas zawodów jako jej pomocnik.
- Psy wchodzące w skład zaprzęgu tworzą kennel. Ubiera się je w indywidualnie dopasowane szelki - ważne, żeby zwierzęciu nie zaszkodzić. Do nich podpina się sanki, czyli sled, lub - jak nie ma śniegu - wózek. Ceny sprzętu, tak jak we wszystkich sportach, są zróżnicowane. Można go kupić w profesjonalnych sklepach lub wykonać samodzielnie. Przeciętnie kosztuje tyle, co sprzęt narciarski – mówi Andrzej Ratymirski.
Jarosław Kemuś podkreśla, że husky mają zaprzęgi we krwi i z niecierpliwością czekają na start. Psa nie wolno do niczego zmuszać, ma czerpać z wysiłku radość i satysfakcję. – Każdy maszer powinien wiedzieć, czy jego pies się garnie się do biegu, czy tego nie lubi. Zdarzają się i takie wyjątki – tłumaczy.
Od skłonności czworonoga do biegania zależy też długość szkolenia. Zaczyna się od nauki posłuszeństwa. – To bardzo ważne, bo psi zaprzęg prowadzi się tylko głosem – dodaje pani Magda.
Psów nie wolno poganiać, ciągnąć ani zmuszać do biegu. Maszer może w trakcie zawodów startować w wielu wyścigach, one - nie. Po biegu powinny być nakarmione, nagrodzone za wykonaną pracę i odstawione na zasłużony wypoczynek do stake out, czyli przestrzeni dla nich przeznaczonej.
Należy pamiętać o ustaleniu „ w stadzie" odpowiedniej hierarchii. – W obecności psów jem pierwszy, odwiedzający nas gość wita się najpierw ze mną – mówi pan Jarosław. – To czyni ze mnie samca alfa, psy to czują. Bez takiego poważania, można mieć z nimi kłopoty.
Hawk, Fado i Essuna
Oficjalnie uznaje się, że do sanek najlepiej nadają się psy ras północnych: syberian husky, alaskan malamut, pies grenlandzki i samojed.
Mimo różnic w wyglądzie, rasy te mają wiele cech wspólnych. Są wytrzymałe, niewrażliwe na mrozy, dobrze wykorzystują pokarm i szybko regenerują siły. Do ciężkich warunków życia dostosowały się dzięki specyficznej budowie ciała: obfite ciepłe futro i małe stojące uszy pozwalają ograniczyć straty ciepła.
- Husky to psy pierwotne. Mają bardzo silny instynkt stadny, zachowaniem przypominają wilki – mówi pan Jarosław. To pozostałość po trybie życia przodków. Łapane jesienią, zimą ogrzewały człowieka i służyły mu w zaprzęgach. Wiosną żyły na wolności i musiały wyżywić się same. Dlatego jedzą praktycznie wszystko, nawet mrożoną marchewkę. Cechuje je też umiejętność współpracy, zamiłowanie do ciągnięcia sanek i, po prostu, chęć do wysiłku. Wystarczy popatrzeć na zaprzęgi przed startem – psy się wiercą, niecierpliwią, są pełne radości.
Do zawodów dopuszczane są również tzw. greye, czyli mieszanki chartów z wyżłami. – Właściwie do sanek nadaje się każdy pies ważący powyżej dwunastu kilogramów – twierdzi Andrzej Ratymirski. Jarosław Kemuś nie widzi przeciwwskazań do tego, żeby zwykły kundel biegał w zaprzęgu. – Musi być widać, że garnie się do sanek, nie ucieka przed szelkami, a bieg sprawia mu przyjemność – dodaje.
Wszyscy podkreślają, że w psich zaprzęgach nie jest najważniejszy drogi sprzęt i najnowszej generacji wózki czy sanki. – Można jeździć byle czym – twierdzi pani Magda. – Najważniejsze, żeby się ruszyć. Poczuć wolność, mknąc przez zaśnieżony las.
Asset Publisher
Asset Publisher
Struktura organizacyjna Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie
Struktura organizacyjna Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie
Struktura organizacyjna biura Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie
Pion Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie
Dyrektor kieruje całokształtem działalności Regionalnej Dyrekcji LP na zasadzie jednoosobowego kierownictwa i ponosi za nią odpowiedzialność, a także reprezentuje
RDLP na zewnątrz.
Wydział Organizacji i Kadr - (DO)
Zajmuje się organizacją struktur biura, całokształtem spraw pracowników biura RDLP
i kierowników nadzorowanych jednostek, zgodnie z odrębnymi regulacjami w rozumieniu Kodeksu pracy, PUZP dla PGL LP oraz innych unormowań prawnych obowiązujących w tym zakresie. Realizuje politykę personalną w RDLP oraz kadrową w zakresie doboru
i rozmieszczenia kadry kierowniczej w jednostkach organizacyjnych. Współpracuje ze związkami zawodowymi i szkołami leśnymi, prowadzi sprawy związane ze współpracą z zagranicą. Koordynuje obsługę prawną biura RDLP (z wyjątkiem kancelarii prawnej obsługującej sprawy
z zakresu stosowania ustawy PZP).
Wydział Kontroli i Audytu Wewnętrznego - (DK)
Wydział wykonuje zadania związane z kontrolą instytucjonalną oraz innymi czynnościami kontrolnymi w komórkach organizacyjnych RDLP, nadleśnictwach, zakładach LP nadzorowanych przez Dyrektora, koordynuje sprawy związane z załatwianiem skarg
i wniosków. Współpracuje z Głównym Inspektorem LP oraz organami kontroli państwowej.
Wydział Promocji i Mediów - (DR)
Realizuje zadania związane z prowadzeniem polityki informacyjnej, zapewnieniem sprawnej komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej. Koordynuje działania w zakresie public relations. Zajmuje się obsługą i prowadzeniem konferencji prasowych, spotkań z mediami, organizowaniem wystąpień dyrektora w mediach oraz innych imprezach promocyjno-informacyjnych. Koordynuje i nadzoruje sprawy związane z: edukacją leśną społeczeństwa, zagospodarowaniem turystycznym lasu, funkcjonowaniem strony internetowej, mediów społecznościowych i Biuletynu Informacji Publicznej, pracami naukowo-badawczymi, organizacją (z wyłączeniem organizacji struktur biura RDLP i jednostek nadzorowanych). Koordynuje i nadzoruje sprawy związane z Leśnymi Kompleksami Promocyjnymi.
Inspektor Ochrony Danych - (DD)
Stanowisko ds. ochrony danych osobowych pełni funkcję inspektora ochrony danych
w rozumieniu przepisów o ochronie danych osobowych, we wszystkich jednostkach organizacyjnych RDLP w Szczecinie. Inspektor Ochrony Danych jest włączany we wszystkie sprawy dotyczące ochrony danych osobowych, inicjuje, koordynuje, opiniuje, nadzoruje
i kontroluje, prowadzoną wspólnie dla wszystkich jednostek organizacyjnych RDLP politykę ochrony danych. Współpracuje aktywnie z wszystkimi administratorami danych osobowych wchodzącymi w skład RDLP (kierownikami jednostek organizacyjnych) oraz z podmiotami przetwarzającymi.
Stanowisko Regionalnego Inspektora Straży Leśnej - (DS)
Wspiera, nadzoruje i koordynuje realizację zadań z zakresu ochrony lasu przed szkodnictwem leśnym oraz zarządzania w sytuacjach kryzysowych. Nadzoruje i koordynuje działania Grupy Interwencyjnej Straży Leśnej. Współpracuje ze służbami mundurowymi i administracją publiczną w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego i reagowania kryzysowego. Prowadzi nadzór i kontrolę ww. spraw w jednostkach podległych.
Zespół ds. Współpracy z Otoczeniem Regionalnym – (DW)
Kreuje oraz wspiera działania z zakresu kształtowania relacji z otoczeniem RDLP w Szczecinie.
Pion Zastępcy Dyrektora ds. Gospodarki Leśnej
Zastępca Dyrektora ds. gospodarki leśnej kieruje realizacją zadań z zakresu zagospodarowania lasu.
Wydział Hodowli Lasu - (ZH)
Przygotowuje, wspiera, koordynuje oraz nadzoruje w jednostkach podległych zadaniazwiązane z nasiennictwem, selekcją, szkółkarstwem, hodowlą lasu, zadrzewieniami, nadzorem nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa oraz certyfikacją gospodarki leśnej.
Wydział Ochrony Lasu - (ZO)
Inicjuje, nadzoruje oraz prowadzi pomoc merytoryczną w zakresie utrzymania należytego stanu zdrowotnego i sanitarnego lasów, zabezpieczania przed szkodami ze strony
czynników biotycznych, abiotycznych i antropogenicznych (z wyłączeniem szkodnictwa leśnego i ochrony ppoż. terenów leśnych). Koordynuje, wspiera oraz nadzoruje w jednostkach podległych zadania związane z gospodarką łowiecką.
Zespół ds. Ochrony Zasobów Przyrodniczych - (ZZ)
Zespół ds. Ochrony Zasobów Przyrodniczych koordynuje i prowadzi całokształt spraw z zakresu ochrony przyrody i środowiska, ochrony dziedzictwa kulturowego i gospodarki
wodnej.
Wydział Zarządzania Zasobami Leśnymi - (ZS)
Organizuje, koordynuje wspiera i nadzoruje całokształt zadań z zakresu stanu posiadania, postępowań z zakresu ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz wyłączeń z produkcji.
Wydział Urządzania Lasu i Geoinformatyki - (ZU)
Do zadań Wydziału należy prowadzenie całokształtu zagadnień w zakresie urządzania lasu, Systemu Informacji Przestrzennej, a także tworzenia, dzielenia, łączenia i likwidacji oraz określania zasięgu terytorialnego nadleśnictw i obrębów leśnych – koordynowanie, wspieranie i nadzorowanie nadleśnictw w tym zakresie.
Stanowisko ds. Ochrony Przeciwpożarowej - (ZP)Inicjuje, nadzoruje oraz prowadzi pomoc merytoryczną w zakresie ochrony przeciwpożarowej obszarów leśnych, zarządzania kryzysowego oraz systemu łączności radiowej na terenie RDLP w Szczecinie.
Pion Zastępcy Dyrektora ds. Ekonomicznych
Zastępca Dyrektora ds. ekonomicznych kieruje realizacją zadań z zakresu pionu ekonomicznego.
Wydział Księgowości – (EK)
Prowadzi rachunkowość, rozliczenia podatkowe i finansowe, w tym obsługę pracowników RDLP z tytułu wynagrodzeń i innych rozliczeń osobowych oraz wspiera, koordynuje i nadzoruje jednostki organizacyjne w zakresie ewidencji księgowej, sprawozdawczości, finansowania
i kredytowania.
Wydział Analiz i Planowania - (EP)
Prowadzi sprawy związane z opracowywaniem planów i analiz ekonomicznych oraz współuczestniczy w przygotowywaniu właściwych sprawozdań, opinii a także sprawuje nadzór nad realizacją planów finansowo-gospodarczych. Wspiera, koordynuje i nadzoruje jednostki
w tym zakresie. Nadzoruje i koordynuje działalność zakładów LP o zasięgu regionalnym oraz Ośrodków Wypoczynkowych i Szkoleniowych.
Wydział Marketingu - (EM)
Prowadzi pomoc merytoryczną, koordynuje i nadzoruje działalność jednostek w zakresie sprzedaży drewna, polityki cenowej, handlowej i marketingowej z zachowaniem zasady racjonalnego wykorzystania surowca drzewnego. Prowadzi analizę rynków oraz sprawy związane z realizacją umów w zakresie obrotu drewnem. Prowadzi całokształt spraw związanych z promocją drewna oraz usługami z zakresu sprzedaży i spedycji drewna oferowanymi przez nadzorowane jednostki.
Wydział Infrastruktury Leśnej - (EL)
Koordynuje i nadzoruje sprawy dotyczące budownictwa ogólnego, drogowego, wodnego, postępu techniczno-technologicznego, transportu, wykorzystania maszyn i urządzeń
w leśnictwie.
Wydział Informatyki – (EI)
Realizuje zadania związane z organizacją, nadzorem, rozwojem, utrzymaniem oraz zapewnieniem bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych, w szczególności SILP
w jednostkach organizacyjnych oraz biurze RDLP. Prowadzi czynności związane z serwisem sprzętu, szkoleniami i ochroną praw autorskich oprogramowania w biurze RDLP.
Wydział Administracji - (EA)
Prowadzi całokształt spraw związanych z administrowaniem majątkiem RDLP w tym pomieszczeniami i środkami transportowymi, zaopatrywaniem pracowników w materiały biurowe, środki techniczne, umundurowanie, sprzęt itp. oraz zabezpieczeniem bieżących potrzeb. Prowadzi kancelarię biura RDLP oraz archiwum zakładowe, koordynuje sprawy związane ze stosowaniem instrukcji kancelaryjnej i archiwalnej. Prowadzi obsługę sekretariatu Dyrektora.
Zespół ds. Zamówień Publicznych - (EZ)
Prowadzi całokształt spraw z zakresu stosowania procedur zamówień publicznych w biurze RDLP i udziela wsparcia w tym zakresie nadzorowanym jednostkom. Koordynuje i nadzoruje kontraktowanie oraz realizację usług leśnych w jednostkach. Współpracuje na szczeblu RDLP
z przedstawicielami przedsiębiorczości leśnej.
Stanowisko Pracy Brakarza Regionalnego – (EU.B)
Prowadzi pomoc merytoryczną, koordynuje i nadzoruje działalność jednostek w zakresie użytkowania lasu (głównego i ubocznego), w tym pozyskiwania surowca drzewnego
z zachowaniem zasady racjonalnego jego wykorzystania. Prowadzi analizę systemów wykonawstwa prac pozyskaniowych oraz sprawy związane z funkcjonowaniem stanowiska pracy brakarza regionalnego, normalizacją i certyfikacją prac z zakresu użytkowania lasu.
Wydział Projektów Rozwojowych (ER)
Wydział prowadzi, koordynuje i nadzoruje sprawy związane z wdrażaniem projektów rozwojowych, projektów realizowanych ze środków pomocowych krajowych i europejskich.
Opr.: Wydział Organizacji i Kadr RDLP w Szczecinie