Asset Publisher
Leśny Kompleks Promocyjny „Puszcza Notecka”
Podstawa prawna funkcjonowania:
Leśny Kompleks Promocyjny „Puszcza Notecka" utworzony został Zarządzeniem Nr 62 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 14 października 2004 r.; w 2015 roku dokonano zmian terytorialnych. Obejmuje obszar o łącznej powierzchni ponad 137 tys. ha.
W jego skład wchodzą lasy z nadleśnictw:
- Karwin, Międzychód i Skwierzyna (RDLP w Szczecinie) o pow. 46 078 ha
- Potrzebowice, Wronki i Krucz (RDLP w Pile) o pow. 56 116 ha
- Sieraków i Oborniki (RDLP w Poznaniu) o pow. 35 035 ha
Do głównych zadań LKP należy:
- wszechstronne rozpoznanie stanu lasu i dynamiki zmian biocenoz leśnych
- trwałe zachowanie i odtwarzanie naturalnych walorów lasu
- integrowanie gospodarki leśnej i aktywnej ochrony przyrody
- promowanie wielofunkcyjnej i zrównoważonej gospodarki leśnej
- prowadzenie prac badawczych oraz doświadczalnictwa dla potrzeb gospodarki leśnej; praktyczne testowanie nowych zasad i metod zagospodarowania
- działania na rzecz szerokiego uspołecznienia zarządzania lasami
- doskonalenie funkcjonowania służby leśnej i edukacja leśna społeczeństwa
- zintegrowanie działań różnych podmiotów, na rzecz racjonalizacji obecnych metod i wdrażania nowych metod zagospodarowania i ochrony lasu oraz ochrony wartości przyrodniczych
LKP obejmuje duży kompleks leśny o bardzo ubogim składzie gatunkowym, z dominującą sosną zwyczajną. Z innych gatunków lasotwórczych występuje tutaj brzoza brodawkowata, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, olsza czarna, świerk i buk, głównie w drzewostanach na obrzeżu Puszczy w rejonie jezior międzychodzko-sierakowskich oraz Drezdenka. Występująca na wydmach śródlądowych sosna, o powolnym przyroście, znana jest z wysokiej jakości wąskosłoistego drewna.
Ubogi charakter siedlisk sprawia, że puszczańskie bory są podatne na negatywne oddziaływanie różnych czynników. Do najgroźniejszych należą tutaj okresowo pojawiające się w formie gradacyjnej owady z grupy szkodników pierwotnych: brudnica mniszka, strzygonia choinówka, barczatka sosnówka, poproch cetyniak oraz boreczniki sosnowe. Żery strzygoni choinówki w latach 1923-1924 spowodowały zniszczenie ok. 60 000 – 70 000 ha drzewostanów. Dominujący udział borów sosnowych na ubogich siedliskach sprawia, że Puszcza Notecka jest szczególnie podatna na zagrożenia pożarowe a stosunkowo niska ilość opadów atmosferycznych przyczynia się do powstawania zjawiska suszy oraz związanych z nią szkód w uprawach leśnych.
Najcenniejsze wartości przyrodnicze w Puszczy Noteckiej, chronione są m.in. poprzez utworzenie rezerwatów przyrody, zespołu przyrodniczo-krajobrazowego, użytków ekologicznych, pomników przyrody: głównie pojedynczych drzew różnych gatunków oraz obszarów Natura 2000. Liczne gatunki roślin, grzybów i zwierząt objęte zostały prawną ochroną gatunkową.
Spełnianie przez lasy wielu funkcji określonych dla LKP „Puszcza Notecka" umożliwiają przyjęte zasady prowadzenia gospodarki leśnej. Zasadniczym celem jest hodowla różnogatunkowych i różnowiekowych drzewostanów, dostosowanych do istniejących siedlisk leśnych, przy zachowaniu istniejącej bioróżnorodności oraz podejmowanie działań zmierzających do odtworzenia naturalnych biocenoz leśnych i nieleśnych. Działania te zostały szczegółowo określone w przygotowanym wspólnie przez wszystkie 3 regionalne dyrekcje Lasów Państwowych Programie gospodarczo-ochronnym dla Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Puszcza Notecka".
Puszcza Notecka dostarcza licznych wrażeń estetycznych i krajobrazowych.
W okresie jesiennym Puszcza Notecka to raj dla grzybiarzy. Przygotowane przez leśników szlaki turystyczne i leśne obiekty turystyczne (najwięcej parkingów i miejsc postojów pojazdów) umożliwiają każdemu zainteresowanemu aktywny wypoczynek w kontakcie z przyrodą oraz poznawanie tajemnic historycznych i kulturowych tych terenów.
Leśnicy współpracują z różnymi organizacjami, instytucjami m.in. w zakresie edukacji przyrodniczej społeczeństwa przybliżając wielofunkcyjną gospodarkę leśną. Corocznie z różnych form edukacji oferowanych przez służby leśne nadleśnictw: Karwin, Międzychód i Skwierzyna korzystają dzieci, młodzież i osoby dorosłe (średniorocznie około 20 tys. osób). Zajęcia odbywają się w lesie z wykorzystaniem przygotowanych obiektach edukacyjnych, m.in. w Ośrodku Edukacji Ekologicznej w Mokrzcu, w izbach edukacji leśnej i leśnych wiatach edukacyjnych, leśnych ścieżkach dydaktycznych oraz leśnych, terenowych punktach edukacji.
Przy LKP „Puszcza Notecka" działa Rada Naukowo-Społeczna, złożona z przedstawicieli środowisk naukowych, samorządów, instytucji i organizacji społecznych, ekologicznych. Jako organ doradczy dyrektorów RDLP w Szczecinie, w Poznaniu i w Pile, służy pomocą w planowaniu i podejmowaniu działań mających istotne znaczenie dla funkcjonowania LKP.
Asset Publisher
Woda w lesie - Światowy Dzień Mokradeł 2023
Woda w lesie - Światowy Dzień Mokradeł 2023
Lasy zajmujące około ⅓ powierzchni Polski mają bardzo duży wpływ na gospodarkę wodną całego kraju, a także stanowią jeden z najważniejszych rezerwuarów słodkiej wody.
Woda w ekosystemach leśnych gromadzi się nie tylko w zbiornikach wodnych i glebie, a także drzewach, krzewach i roślinach zielnych. Dzięki swojej budowie szczególną rolę w retencjonowaniu wody mają mszaki. W szczecińskich lasach występują licznie różne mokradła, wśród nich torfowiska, niewielkie zbiorniki wodne, bory i lasy bagienne oraz źródliska z rzadkimi gatunkami roślin (ryc. 1-2).
Nadleśnictwa nadzorowane przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Szczecinie podejmują działania służące utrzymaniu urządzeń mających na celu kształtowanie zasobów wodnych. W ramach projektów budowane są nowe urządzenia wodne na przykład: zastawki, przepusty piętrzące lub zbiorniki wodne (ryc. 3). Leśnicy podejmują działania z zakresu ochrony czynnej, których celem jest przywracanie właściwych warunków wilgotnościowych lasom w dolinach cieków, torfowiskom
i użytkom zielonym.
W ostatnich latach obserwowane są problemy związane z niedoborami wody w lasach. Bezśnieżne zimy, mała ilość opadów szczególnie w okresach wzmożonego zapotrzebowania roślin drzewiastych na wodę, przyczyniają się do osłabienia drzew, które stają się bardziej podatne na ataki szkodników. Aktualnie trwają przygotowania do projektu o zasięgu krajowym, którego celem będzie poprawa stanu zachowania siedlisk hydrogenicznych na gruntach leśnych.
Tekst: Zespół ds. Ochrony Zasobów Przyrodniczych