Asset Publisher Asset Publisher

Historia RDLP w Szczecinie

Historia RDLP w Szczecinie

Historia polskiej administracji leśnej na ziemiach północno-zachodniej Polski liczy już blisko 95 lat. Początkowo lasy Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie zarządzane były przez Dyrekcję Lasów Państwowych Okręgu Lubuskiego z siedzibą w Gorzowie Wlkp., którą powołano 10 lipca 1945 roku. Ówczesna Dyrekcja Lasów Państwowych działaniem swym obejmowała 560 tys. ha powierzchni lasów, nadzorując pracę 68 nadleśnictw, 1 gospodarstwa rybnego i 30 tartaków.

Z dniem 1 stycznia 1951 roku wyodrębniony został Szczeciński Okręg Lasów Państwowych prowadzący działalność gospodarczą na obszarze około 330 tys. ha, początkowo z siedzibą w Gorzowie Wlkp., a od 1 sierpnia 1953 roku, z siedzibą w Szczecinie. W latach 1950-1959 w ramach Okręgu działały Rejony Lasów Państwowych prowadzące gospodarkę leśną przy pomocy wchodzących w ich skład nadleśnictw. Z dniem 1 października 1955 roku Szczeciński Okręg Lasów Państwowych przejął z ekspozytury Państwowej Centrali Drzewnej całokształt czynności związanych z prowadzeniem składnic i bindug oraz spedycją i skupem surowca drzewnego.  Od 1 lipca 1959 roku, po zlikwidowaniu Rejonów LP
 i usamodzielnieniu wchodzących w ich skład nadleśnictw, były Szczeciński Okręg Lasów Państwowych zaczął działać pod nazwą Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Szczecinie (OZLP). W skład OZLP w Szczecinie wchodziło w tym czasie 46 nadleśnictw, 4 zespoły składnic, 3 ośrodki remontowo-budowlane i ośrodek transportu leśnego, działające według zasad pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego. W latach 1970-1972 wypracowano nowy model organizacyjny nadleśnictwa, polegający na utworzeniu dużego nadleśnictwa działającego na powierzchni około 25 tys. ha, z wprowadzeniem specjalistycznych służb w zakresie zagospodarowania lasu, użytkowania lasu, w oparciu o brygadowy system pracy, stworzenia funkcjonalnego zaplecza technicznego, specjalistycznych stanowisk pracy ds. transportu, budownictwa, planowania i ekonomiki oraz spraw pracowniczych i innych. Model ten z małymi poprawkami został przyjęty do stosowania w całym kraju, a wprowadzenie go w OZLP Szczecin doprowadziło do podporządkowania Zarządowi (wg stanu na 01.01.1974 r.) 19 nadleśnictw, zespołu składnic, ośrodka transportu leśnego i ośrodka remontowo-budowlanego. Z dniem 1 lipca 1975 roku połączono Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych Szczecin z Okręgowym Zarządem Lasów Państwowych Szczecinek – tworząc Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych z siedzibą w Szczecinku. Taki stan organizacyjny utrzymywał się przez dwa i pół roku. Z dniem 1 stycznia 1978 roku reaktywowano Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Szczecinie i powierzono mu działanie na powierzchni 714 tys. ha, położonej w ponad 91% w granicach administracyjnych województwa gorzowskiego i szczecińskiego. W skład Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych wchodziło wówczas 
30 nadleśnictw, 2 zespoły składnic, 2 ośrodki transportu leśnego i ośrodek remontowo-budowlany.  Z dniem 1 stycznia 1980 roku utworzono drugi ośrodek remontowo-budowlany. Od 1 stycznia 1979 roku w wyniku regulacji granic Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Szczecinie działał na powierzchni 670 tys. ha, położonej w granicach województwa gorzowskiego i szczecińskiego. 

     Z dniem 1 stycznia 1992 roku weszła w życie nowa Ustawa o lasach, która zmieniła sytuację prawną jednostek Lasów Państwowych.  Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Szczecinie zmienił nazwę na Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Szczecinie (RDLP), która straciła osobowość prawną, przestała być przedsiębiorstwem wielozakładowym i podobnie jak Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych i nadleśnictwa – będąc państwową jednostką organizacyjną – stała się reprezentantem Skarbu Państwa w zakresie zarządzanego mienia.

     W wyniku różnych przekształceń z końcem 1991 roku w obrębie RDLP
w Szczecinie znajdowało się 30 nadleśnictw. W okresie lat 1992-1996 utworzono następnych 5 nadleśnictw: w Choszcznie, w Krzeszycach (które z czasem zmieniło nazwę na Nadleśnictwo Lubniewice), w Sulęcinie, w Różańsku i w Strzelcach Krajeńskich.
        W latach 1992-2009 likwidowano zakłady. Najwcześniej, gdyż już z końcem kwietnia 1992 roku, zlikwidowano Ośrodek Remontowo-Budowlany LP w Gorzowie Wlkp. z siedzibą w Łupowie, przekazując majątek, prawa i obowiązki Ośrodkowi Remontowo-Budowlanemu w Stargardzie Szczecińskim. Z końcem listopada 1995 roku zlikwidowano Ośrodek Remontowo-Budowlany LP w Stargardzie Szczecińskim, a z końcem lipca 1997 roku został zlikwidowany Ośrodek Transportu Leśnego w Stargardzie Szczecińskim. Z końcem czerwca 2009 roku zlikwidowano Zespół Składnic Lasów Państwowych w Gorzowie Wlkp. poprzez połączenie
z Zespołem Składnic LP w Stargardzie Szczecińskim.

      Obecnie na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie funkcjonuje 35 nadleśnictw, Ośrodek Transportu Leśnego w Gorzowie Wielkopolskim i Zespół Składnic Lasów Państwowych w Stargardzie.

 

 


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Lasy regionu

Lasy regionu

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinie zarządza lasami Skarbu Państwa położonymi w północno-zachodniej Polsce, w granicach zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, północnej części województwa lubuskiego i w zachodnim fragmencie województwa wielkopolskiego.  

Ogólna powierzchnia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie wynosi ponad 691 tys. ha, w tym powierzchnia leśna około 659 tys. ha.

Jest to obszar zróżnicowany. Tereny leśne Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie położone są w dwóch krainach przyrodniczo-leśnych i obejmują mezoregiony:
-    w Krainie  Bałtyckiej: Wolińsko-Trzebiatowski, Puszczy Wkrzańskiej i Goleniowskiej, Puszczy Bukowej i Równiny Wełtyńskiej, Równiny Nowogardzkiej, Równiny Pyrzyckiej, Pojezierza Myśliborskiego, Pojezierza Choszczeńskiego;
-    w Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej: Równiny Gorzowskiej, Pojezierza Dobiegniewskiego, Równiny Drawskiej, Ujście Warty, Puszczy Noteckiej, Pojezierza Łagowskiego, Równiny Nowotomyskiej.

Udział poszczególnych typów siedliskowych w lasach (%):

- siedliska borowe - 51,3
- siedliska lasowe - 44,2
- olsy -   4,5.

 

 

 

Struktura miąższościowa gatunków panujących w ogólnym zapasie drewna na pniu w lasach RDLP przedstawia się następująco (%):

- sosna - 77,6
- świerk, daglezja - 2,4
- buk - 5,0
- dąb - 5,6
- brzoza - 3,6
- olsza - 5,5
- grab - 0,1
- pozostałe gatunki liściaste - 0,2.


Dominującym gatunkiem w lasach szczecińskiej dyrekcji jest sosna, zajmująca jako gatunek panujący 76,3 % powierzchni. Z pozostałych gatunków znaczenie gospodarcze mają: dąb – 6 % olsza – 5,7 %, buk – 5,3 %, brzoza – 4,4 %.

Znaczną powierzchnię lasów RDLP, bo około 21% stanowią drzewostany, młodniki i uprawy leśne założone na gruntach porolnych.

Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 60 lat.

 

Opr.: Wydział Urządzania Lasu i Geoinformatyki w RDLP w Szczecinie