Na jednej z sosen pozostawionej w ramach kępy ekologicznej na terenie Nadleśnictwa Skwierzyna stwierdzono obecność nadrzewnej formy sokoła wędrownego. Co więcej, udało się potwierdzić sukces lęgowy tej pary ptaków. To prawdziwa perełka na skalę krajową!

Sokół wędrowny to średniej wielkości ptak szponiasty należący do rodziny sokołowatych. Występuje na całym globie. Niegdyś populacja tego gatunku była rozpowszechniona w kraju. Jednak na skutek popularyzacji chemizacji rolnictwa, a zwłaszcza stosowania środków ochrony roślin zawierających DDT i pochodne tego związku, liczebność tych ptaków w latach 50. i 60. ub. w. drastycznie spadła. Dzięki wysiłkom i staraniom sokolników oficjalnie od 1990 roku podjęto próbę ratowania gatunku poprzez hodowlę w ośrodkach i reintrodukcje w terenie. Obecnie sokoła wędrownego spotkać można w miastach, gdzie zajmuje gniazda na najwyższych obiektach (np. kominy elektrowni), w górach, ale w lasach jest ciągle jeszcze nieliczny.

Na sokoła natknęli się skwierzyńscy leśnicy podczas kontroli opuszczonego gniazda bielików. Pozostawiono je w ramach kępy ekologicznej, czyli grupy starszych drzew, które nie zostały usunięte podczas planowanych prac związanych z pozyskaniem drewna. Kępy tego typu pełnią wielorakie funkcje ekologiczne, a leśnicy ze starannością dobierają ten fragment lasu z przewidzianego do usunięcia drzewostanu. Sokoły wędrowne nie budują samodzielnie gniazd, a zajmują te opuszczone przez kruki, kanie czy bieliki. Uprawniony przez RDOŚ w Gorzowie Wlkp. leśnik i ornitolog Mariusz Urban podjął się zadania zaobrączkowania ptaków. Przy tej okazji sokoły zostały dokładnie zmierzone oraz zważone i określono ich stan fizyczny. Ponadto potwierdził, że w gnieździe znajdują się dwa młode osobniki.

Cieszy fakt, że nasza praca przynosi tak spektakularne efekty. W końcu możemy pochwalić się jedną z nielicznych par lęgowych leśnej populacji tego gatunku w Polsce!

Tekst: M. Hałuszczak