Trasa w terenie wiodła po części tym samym szlakiem, którym w dniu 10 lipca 1880r. poruszali się członkowie Marchijskiego Towarzystwa Leśnego. Celem tamtego, doskonale udokumentowanego objazdu, było pokazanie młodych drzewostanów dębowych i dębowo-sosnowych oraz efektów ich pielęgnacji. Już wtedy leśnicy zastanawiali się jak najlepiej kształtować takie drzewostany i kwestia ta nadal pozostaje otwarta. Uczestnicy konferencji starali się znaleźć najlepsze sposoby postępowania na właściwych dębowi siedliskach z uwzględnieniem  współczesnych realiów polskiego leśnictwa.

Konferencję rozpoczął Dyrektor RDLP w Szczecinie Andrzej Szelążek witając gości w cieniu dębów rosnących na terenie Leśnictwa Górzyska, które wyrosły z żołędzi posianych  w 1862r. Następnie miejscowy Nadleśniczy Andrzej Jeżyk bardzo merytorycznie prezentował różne fazy rozwojowe drzewostanów dębowych. Wiele przykładów świadczy dobitnie o tym, że tak cenny i wrażliwy gatunek drzewa jakim jest dąb (w tym przypadku bezszypułkowy), wymaga troski i działań człowieka, w przeciwnym razie może zacząć znikać z naszych lasów. Najlepszą dla tego gatunku metodą reprodukcji jest samosiew lub siew żołędzi. Brak ingerencji w system korzeniowy, którego nie można uniknąć przy przesadzaniu sadzonek pochodzących ze szkółki powoduje, że drzewa lepiej znoszą stres związany np. z niedoborem wody. Szkoda, że obradzanie nasion zdarza się coraz rzadziej. Szczególnym punktem programu było złożenie kwiatów i zniczy pod pamiątkowym kamieniem prof. Ryszarda Siweckiego (1939-2002), upamiętniając tym gestem zasługi profesora w badaniach na temat drzewostanów dębowych. Dzień terenowy zakończył się w najstarszej dąbrowie w Nadleśnictwie Smolarz, gdzie wiek niektórych drzew sięga 250 lat, po takim lesie chodzi się jak po prawdziwej leśnej świątyni.

Drugi dzień miał charakter kameralny, prelegenci ze świata nauki wygłosili bardzo ciekawe referaty związane z tematem hodowli i ochrony drzewostanów dębowych. Wszystkim, zarówno naukowcom, jak i zawodowym leśnikom przyświeca jeden cel – zachowanie lasów w Polsce w jak najlepszym stanie dla wszystkich ludzi, którzy będą go potrzebowali w przyszłości. Jak zacytował jeden z uczestników konferencji: „Łączy nas miłość do lasu i odpowiedzialność za niego”, a kto inny dodał: „Dąb to drzewo, które łączy pokolenia leśników”.